طرح ميداني چيست؟
طرح ميداني مي‌تواند به عنوان يک رهيافت کلي و وسيع تحقيق کيفي يا روشي براي جمع‌آوري داده‌هاي کيفي در نظر گرفته شود. ايده اصلي اين است که محقق به داخل ميدان يا فيلد مي رود تا پديده ها را در وضع طبيعي خود مشاهده کند. از اين رو، احتمالاً بسيار به مشاهده مشارکتي نزديک است. محقق تحقيق ميداني نکات مهم را يادداشت و بعد جمع آوري و تجزيه و تحليل مي کند.
از جمله مي توان از تحقيق ميداني در زمينه هاي زير استفاده کرد:
- سياست، علوم اجتماعي و مديريت دولتي.
- روان شناسي اجتماعي و جامعه شناسي.
- تحقيقاتي که در زمينه مديريت و سازمان انجام مي شود.
- تحقيقاتي که در زمينه برنامه ريزي شهري و منطقه اي انجام مي شود.
- تحقيقاتي که در زمينه مردم شناسي و انسان شناسي
مزايا و معايب تحقيق ميداني:
مزايا
1- نزديک تر بودن به شرايط جهان واقعي.
2- اين نوع تحقيق مي تواند بهترين راه براي کشف اطلاعات خاص مورد نياز باشد.
3- محقق مي تواند مطمئن باشد که اطلاعات به دست آمده به روز است.
4- امکان محرمانه بودن وجود دارد.
5- داراي قابليت تعميم داده هاي به دست آمده، به دليل کسب از محيط طبيعي است.
6- امکان استخراج فرضيه ها و آزمايش آنها وجود دارد.
معايب
1- احتمال رسيدن به رابطه علت و معلولي بين پديده ها قطعي نيست.
2- حضور محقق در جامعه ممکن است در روند طبيعي زندگي آن جامعه اختلال يا تغييري ايجاد کند.
3- به احتمال قوي، مطالعه حتي در نمونه اي کوچک، هزينه و وقت زيادي مي گيرد.
4- تحقيق را نمي توان فراتر از آنچه مطالعه شده، تعميم داد.
5- تکرار تحقيق سخت است، مگر اينکه فرايند و پروژه کاملاً آشکار و روشن شود.طراحی نظام آماری
نقش روز افزون آمار و اطلاعات به عنوان پیش نیاز کلیه تصمیم گیری‌ها، سیاستگذاریها و برنامه‌ریزی‌ها بر کسی پوشیده نیست. این نقش در عصر اطلاعات به قدری بدیهی است که نظام آماری کشورها و حجم و کیفیت بانک‌های اطلاعاتی آنها نه تنها یکی از مهمترین شاخص‌های توسعه یافتگی کشورها به شمار می‌رود، بلکه متقابلا نیز سیاستگذاریها و برنامه‌ریزی‌های توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی کشورها بدون در اختیار داشتن آمار کافی، صحیح، دقیق و به‌هنگام ممکن نیست. اهمیت اطلاعات آماری در تمامی امور برنامه‌ریزی اعم از سیاستگذاری، تعیین اهداف، خط مشی‌ها، هدایت امور اجرایی و در نهایت ارزیابی میزان موفقیت یا عدم موفقیت آنها به‌قدری است که بسیاری از اطلاعات آماری را عامل زیربنای برنامه‌ریزی به‌شمار می‌آورند و ایجاد یک نظام کارآمد و مؤثر در تولید و عرضه آمار را از الزامات اولیه و ضروری در برنامه ریزی می‌دانند.